خط الراس کلون بستک به سرکچال

ساعت 5 صبح از تهران به سمت جاده لشکرک، فشم، میگون، شمشک و دربندسر براه افتادیم. در محل پارکینگ دکل مخابرات دیزین ساعت 6:40 حرکت خود را به سمت شمال شرقی و یال جنوبی قله کلون بستک شروع کردیم. برای صعود قله کلون بستک سه مسیر وجود دارد. اول: یال جنوبی در تمامی فصول سال و از طریق گردنه ۳۲۸۰ متری دیزین، دوم: یال غربی از روستای دیزین ابتدا و میانه‌های مسیر، صخره‌ای و دشوارتر، سوم: مسیر دیگر یال و در ادامه گرده شمال و شمال غربی کوه می‌باشد که بعلت دوردست بودن ناشناخته بوده و صعودهای بسیار کمی از این مسیر صورت می‌پذیرد. کلون‌بستک، قله‌ای است در منطقه البرز مرکزی در استان تهران. قله کلون‌بستک، در خط الرأس سرکچال، در شمال شمشک قرار گرفته ‌است. دامنه‌های جنوب و جنوب شرقی این قله مشرف به منطقه لواسانات و رودبار قصران است. کلون به معنی قفل‌های در‌های منازل قدیمی ایران است و بستک به معنای بسته است اینطور می‌گویند که در زمان‌های قدیم دشمنان ایران به این مناطق حمله می‌کردند ودر دره‌ها و ارتفاعات این منطقه گرفتار می‌شدند و اصطلاحا به در بسته می‌خوردند به همین دلیل این قله به نام کلون بستک لقب گرفته است.

هوا کمی سرد بود. اما تا یک ساعت اول، با همان لباسهای تابستانه حرکت می­کردیم. بعد از یکساعت خط­الرأس سرکچالها، قله آهنگرک و تیغه­های دارآباد در سمت راست و جنوب رخ­نمایی کردند. بادگیر پوشیدیم و در مسیر پاکوب با شیب نه چندان تند، بعد از حدود 2 ساعت حرکت متمادی به قله کلون بستک به ارتفاع 4180 متر رسیدیم. در مسیر هیچ پناهگاه یا امکانات خاصی نبود ولی موبایل آنتن داشت. صعود قله کلون بستک چندان سخت و پرچالش نیست، خیلی از کوهنوردان جهت هم هوایی روی قله شب­مانی می کنند.

قله سرکچال ۱ (۴۲۱۰ متر)، همراه با قله‌های فرعی سرکچال ۲ (۴۱۵۲ متر) و سرکچال ۳ (۴۱۲۴ متر)، بر روی یک خط الرأس شرقی - غربی، در شمال شمشک و همچنین روستای روته قرار گرفته‌ است. انتهای شرقی این خط‌الرأس، از طریق گردنه مرتفع ۴۰۲۰ متری ورزاب به قله برج و سپس خلنو متصل می‌شود. از سمت شمال، به دره دریوک و رود ولایت‌رود مشرف بوده و از غرب به قله کلون‌بستک منتهی می‌شود. همچنین این قله از سمت جنوب، از طریق گردنه لجنی به قله‌های پی‌ناسوم و آبک متصل می‌شود. روی خط الرأس از سمت شمال غربی، قله علم کوه، از سمت شمال، قله آزادکوه، از سمت شمال قله برج و خلنو و دال کولی و خط الرأس هرزه کوه، از سمت شمال شرقی: قلل کاسونک، شیورکش، پیرزن کلوم، مهرچال و قله دماوند، و از سمت جنوب غربی قلل آبک، سیچال و توچال قابل مشاهده است. شرق قله سرکچال (۳) به روستا و دره لالون (گرمابدر) و جنوب آن به شمشک می رسد. آب دره مشهور دریوک از قلل سرکچال و خلنو سرچشمه می گیرد و تا دره گاجره و در نهایت تا سد امیرکبیر ادامه می یابد.

حرکت به سمت خط­الرأس شرقی-غربی سرکچالها به سمت شرق از این به بعد مسیر چالش برانگیزی بود. ابتدای مسیر فرود طولانی از قسمت سنگی و ریزشی خاک داشتیم که گاهاً دولا دولا دست به سنگ حرکت کردیم با باد شدید. از این به بعد مسیر همراه با فرود و صعودهای متمادی بود. گاه هوا آفتابی میشد، گاه باد شدید و سردی می­وزید، یا آسمان ابری میشد. از تابلوی یادبود ابوالفضل عرب کاشانی و قله انبارنو به ارتفاع 3885 متر هم گذشتیم. حدود ساعت 13 به قله سرکچال 1 با ارتفاع 4210 متر و تابلوی یادبود حسین صادق­زاده رسیدیم.

وجه تسميه سركچال : سرك به معنى بالا و چال نيز به معناى چاله است يعنى بالاى چاله

مسيرهاى صعود : پیست شمشک یال زمستانی، روستاى شمشك بالا (سپيدستان)، روستای لالون، که از مسیر شانه شرقی نیز می‌توان صعود کرد. بهترین مسیر صعود: مسیر اصلی صعود به قله سرکچال، از طریق یال جنوبی است که از کنار ایستگاه تله‌سیژ شمشک و روستای سپیدستان شروع می‌شود. در این مسیر، جان‌پناه این قله که جان‌پناه لجنی نامیده می‌شود و در سال ۱۳۶۴ ساخته شده، قرارگرفته‌است.

به صلاحدید سرپرست تیم، با توجه به زمان و شرایط گروه از ادامه مسیر به سمت سرکچالهای 2 و 3 که قلل مرتفع­تری بودند، منصرف شدیم و راه فرود را به سمت جنوب و دورنمای پناهگاه لجنی در ارتفاع 3350 متر  پیش گرفتیم. بعد از دو ساعت به پناهگاه لجنی که البته سقف و دیوارهای قرمز رنگی داشت، رسیدیم. درون این پناهگاه چند تخت دو طبقه دیده میشد و از بیرون نمای بسیار زیبایی داشت. مساحت پناهگاه لجنى حدود ١٦ متر مربع است و گنجايش ١٥ نفر را داراست و توسط اهالی روستای سپیدستان ساخته شده است.

در راه، ديواره اى معروف به بند بزرگ (شمشك) ديده ميشد (صخره بزرگ بند ديواره اى در ارتفاع حدود ۳۱۵۰ مترى در غرب سپيدستان است. صخره بند از جاذبه های طبیعی شمشک که به یکی از نماد های طبیعی شمشک تبدیل شده است.براى كوهنوردان اول به لحاظ تمرينات فنى و بعد به عنوان يك شاخص مسيرى ، حائزاهميت است.

ادامه مسیر را به سمت غرب و جنوب غربی، پیش گرفتیم و ساعت 17:30 به محل استقرار مینی­بوس در روستای سپیدستان به ارتفاع 2560 متر رسیدیم. این برنامه در سطح متوسط رو به سنگین ارزیابی می­شود. کل پیمایش گروه 5/18 کیلومتر شد. هیچ چشمه یا درخت و فضای سبز در مسیر وجود ندارد (بجز آخر مسیر نزدیک روستا) بنابراین آب کافی همراه باشد. هوای منطقه چندین درجه از هوای تهران سردتر است حتما لباس گرم و وسایل لازم همراه داشته باشید.

پی نوشت:

قله کلون بستک به ارتفاع 4180 متر

قله انبارنو به ارتفاع 3885 متر

قله سرکچال یک به ارتفاع ۴۲۱۰ متر

قله سرکچال دو به ارتفاع ۴۱۵۲ متر

قله سرکچال سه به ارتفاع ۴۱۲۴ متر

دسترسی به آب وجود ندارد.

جانپناه یا پناهگاه مسیر پناهگاه لجنی در مسیر بازگشت از سرکچالهاست.

آنتن­دهی تلفن همراه وجود دارد.

 لباس گرم و بادگیر همراه داشته باشید.