سی و سه چم ، شاه نشین ( امامزاده داوود - درکه)
نوع برنامه : کوهنوردی
درجه سختی : متوسط
ارتفاع : 3875 متر
ارتفاع پای کار : 2550 متر
مدت زمان پیمایش : 16:00
تاریخ برگزاری : ۲۷ فروردین ۱۴۰۰
تاریخ نگارش : 5 اردیبهشت 1400
اطلاعات منطقه
پوشش تلفن همراه : ندارد
بهترین فصل صعود : بهار و تابستان و پاییز
ایمنی منطقه : دست به سنگ های زیر قله پاوش و قله سی و سه چم احتیاط شود
اطلاعات دسترسی به منطقه
استان و شهر مبدا : تهران, تهران
مشخصات مسیر : پاکوب مشخص دارد
استان و شهر مقصد : تهران, تهران
جاده دسترسی به روستا/محله : آسفالت
شرح برنامه
نام راهنما / سرپرست : پیمایش دوستانه (محسن-عباس-محمد-آرش)
وضعیت آب و هوا : نیمه ابری
سطح فنی برنامه : غیرفنی
وضعیت دمای هوا : سرد
گزارش صعود به قله سی و سه چم و قله شاه نشین(استارت از امامزاده داوود-پایان در میدان درکه )مورخه14000127
مسافت پیمایش23 کیلومتر
ساعت0530خودرو در ورودی امامزاده داوود پارک کردیم و راس0530 از پای کار استارت زدیم .هیچ کس دیگری در مسیر نبود و مسیر فوق العاده ساکت بود . از کنار رودخانه مسیر رو ادامه دادیم وساعت0700 به قله پاوش رسیدیم و مسیر رو مجدد به سمت قله سی وسه چم ادامه دادیم . ساعت0740 برای صرف صبحانه بر روی گردنه ای که ابتدای یال قله سی و سه چم بود توقف کردیم و صبحانه صرف شد ومجددا بسم الله ، سختی کار اینجا شروع شد ، مسیرصعودش از فرودش به مراتب ایمن تر بود . مسیر یال سی و سه چم با دست به سنگ های زیاد و خطر ناکی که داشت رو ادامه دادیم ، مسیر با توجه به اینکه در فصل بهار هستیم و نوسانات شدید دمایی رو در طول ساعات شبانه روز شاهد هستیم فوق العاده ریزشی بود . راس ساعت 1030 قله سی و سه چم صعود شد . تابلوی قله زیر برف بود و بیرون آوردیمش . طبق معمول چند تا عکس یادگاری و مجدد بسم الله . خط الراس به سمت قله شاه نشین ادامه دادیم . باعباس اطراف و جی پی اس رو چک کردیم ،مسیری جز همین مسیر برای برگشت وجود نداشت که نا ایمن بود. با توجه به اینکه خودرو در امامزاده داوود پارک کرده بودم باید از همین مسیر بر می گشتیم ولی خوب مسیر برای برگشت ایمن نبود ، قرار بر این شد که بر روی قله شاهنشین تصمیم نهایی رو بگیریم .راس ساعت 1230 قله شاه نشین صعود شد . تصمیم بر این شد مسیر به سمت قله هومند شاه نشین و در ادامه ایستگاه هفت ادامه پیدا کند . در ادامه،مسیر تابستانه تراورس به ایستگاه 7 توسط برف کاملا پوشیده شده بود و امکان پیمایش نداشت و مجبور شدیم مسیر یال زمستانه از کنار ستون ها ادامه پیدا کند و به ایستگاه 7 رسیدیم . مسیرخیلی ساکت و خلوت بود و تله کابیت خاموش بود و مسیر هم پاکوب نشده بود و تا کمر داخل برف فرو میرفتیم . چند دقیقه ای توقف و استراحت و میل کردن طالبی شیرینی که آرش زحمت رو کشیده بود و ما هم زحمت خوردنش رو .بدون توقف در ایستگاه 7 مسیر را به سمت ایستگاه پنج ادامه دادیم و پس از توقف یک ساعته برای ناهار ، مجدد به سمت ایستگاه 5 راهی شدیم و بر روی گردنه کماچال تصمیم بر این شد که مسیر ازدرکه ادامه پیدا کند. راس ساعت 1820 به اردوگاه پلنگچال رسیدیم و مسیر به سمت میدان درکه ادامه پیدا کرد ، داخل درکه یک نانوایی محلی پز بود و عباس زحمت خرید نان رو کشید ، نان که نبود ، خودش یه وعده غذایی بود . راس ساعت2100 میدان درکه بودیم . بسم الله حالا پروژه شروع شد ، ماشینم کجاست؟ امامزاده داوود . من کجام ؟میدان درکه . فاصله با ماشینم؟ 43 کیلومتر،اسنپ تا اون نقطه سرویس دهی نداشت . بالاخره یه دربست گرفتیم و رفتیم به سمت امامزاده داوود . تازه با رسیدن به میدان شهران متوجه شدیم پلیس مسیر رو به علت ترافیک سنگین برگشت به سمت تهران از میدان به سمت امامزاده داوود بسته. ماهم مجبور شدیم بی خیال ماشین بشم و با همون ماشین دربستی برگردیم خونه . البته فردای روز برنامه رفتم و ماشین رو از امامزاده داوود آوردم .
با تشکر از عباس ، آرش ، محمد
لوازم مورد نیاز
باتون
طنابچه انفرادی
جی پی اس
لوازم کوهپیمایی یکروزه
کلنگ در زمستان