دشت آزو
دشت آزو
در دامنه های کوه های مرتفع البرز، دشت های زیبایی وجود دارند. دشت هایی که در فصل بهار مملو از گل های وحشی گوناگون می شوند و چشمان هر بیننده ای را به خود مات و مبهوت می کنند. یکی از زیباترین این دشت ها، یا به قول معروف عروس دشت های البرز، دشت آزو در ارتفاعات روستای نوا در مازندران است.
آزو دشتی سرسبز با پوشش مرتعی است و چشم‌اندازهای زیبایی از قله دماوند را می‌توان از این منطقه دید، آسمان شب و تماشای ستارگان در دشت آزو در میان کسانی که شب را در این منطقه سپری کرده‌اند شهرت دارد. اگر در فصل بهار به این منطقه سفر کنید، گل‌های زردرنگ و گیاهان دارویی را در مراتع آن می‌بینید. در دشت آزو در یک سمت‌تان دورنمای قله پاشوره قرار دارد و در سمت دیگرتان چشم‌انداز قله دماوند.
روستای نوا و دشت آزو کجا هستند
روستای نوا یکی از روستاهای شهرستان لاریجان مازندران است. فاصله این روستا از تهران بسیار کم و حدودا ۱۲۰ کیلومتر است، به همین دلیل، روستای نوا به عنوان یکی از برترین مقصدهای گردشگری برای طبیعت دوستان تهرانی شهرت یافته است. باغ های خرم گیلاس و آلو و دیگر درختان میوه این منطقه ییلاقی، زیبایی های آن را دوچندان کرده است. این منطقه در فصل زمستان بسیار سرد، برف گیر و صعب العبور می شود، به همین دلیل مردم خونگرم این روستا در فصل زمستان اکثرا به شهر آمل می روند و همزمان با فصل رویش گیاهان دوباره به ییلاق خود باز می گردند.
مهم‌ترین علت شهرت روستای نوا دشت آزو است که در ارتفاعات این روستا قرار گرفته، آسمان صاف و آبی روستای نوا از بهترین رصدگاه‌های کشور است و تورهای زیادی در قالب آسمان‌نگری، علاقه‌مندان زیادی را در طول سال به این منطقه می‌آورند.
بهترین زمان سفر به دشت آزو
بهترین زمان سفر برای بازدید از باغ‌های میوه در روستای نوا و گل‌های سرسبز دشت آزو، از اواسط اردیبهشت تا اواسط خرداد است. در این فاصله مراتع کاملا سرسبز، دشت پوشیده از گل‌های زرد و کوهپایه‌ها مملو از لاله‌های وحشی می‌شوند.
مسیر پیاده‌روی از روستای نوا تا دشت آزو در این زمان پر از گل‌های دارویی و معطر مانند آویشن، پونه، شنگ، بابونه و گلپر است. می‌توانید در طول پیمایش دشت آزو، از این گیاهان دارویی بچینید. تا اواسط مهرماه شرایط برای سفر به روستای نوا و دشت آزو مهیا است، اما در فصل زمستان سفر به این مناطق توصیه نمی‌شود. بیشتر ساکنان روستای نوا نیز، زمستان را در آمل و روستاهای گرم‌تر اطراف می‌گذرانند.
به‌دلیل قرار گرفتن روستای نوا و دشت آزو در مناطق کوهستانی، در فصل‌های پاییز و زمستان این مناطق بسیار سرد می‌شوند. در زمستان مسیر دسترسی به دشت آزو پر از برف است و تردد به دشت بسیار سخت می‌شود. آب و هوای دشت آزو و روستای نوا در بهار و تابستان بسیار عالی است. در این فصول بیشترین گردشگران به این منطقه وارد می‌شوند. از آغاز بهار، طبیعت دشت آزو بسیار سرسبز و پرگل می‌شود.
مسیر دسترسی به دشت آزو
برای دسترسی به دشت آزو باید راهی جاده هراز شوید. بعد از حدود ۲ ساعت و نیم رانندگی به آب اسک خواهید رسید. به آب اسک که رسیدید، حواستان را جمع کنید. حدود ۲ الی ۳ کیلومتر بعد از آب اسک به دنبال تابلوی روستای رینه در سمت چپ جاده بگردید. خروجی روستای نوا، حدودا ۱۰۰ متر بعد از تابلوی رینه و در سمت راست جاده هراز قرار دارد.
متاسفانه خود روستای نوا در جاده هراز تابلوی خروجی ندارد ولی تابلوی روستای کندلو، در ابتدای مسیر روستای نوا به چشم می خورد. با ورود به این جاده فرعی ابتدا از روی رودخانه هراز خواهید گذشت. سپس به یک دو راهی خواهید رسید که باید مسیر سمت راست را ادامه دهید. ادامه این راه به طول حدودا ۵ کیلومتر در یک جاده پیچ در پیچ شما را به روستای نوا خواهد رساند.
مسیر پیاده روی به سمت دشت آزو از کنار کارخانه آب معدنی روستا شروع می شود. در جوار این کارخانه هم پارکینگ مناسبی برای پارک خودرو در نظر گرفته اند. بعد از حدود ۴۵ دقیقه پیاده روی از کنار این کارخانه و رودخانه ای کوچک در مسیری مشخص و پاکوب، به دشت زیبای آزو خواهید رسید.
آبشارهای اطراف روستای نوا
«آبشار یخی نوا» در فاصله یک کیلومتری روستای نوا قرار گرفته است. با یک ساعت کوهنوردی به این آبشار زیبا خواهید رسید. آبشار یخی نوا از اوایل آذرماه تشکیل می‌شود و تا اواخر فروردین امکان بازدید از آن وجود دارد.
«آبشار شاهاندشت» در ۱۶ کیلومتری روستای نوا قرار دارد و برای رسیدن به این آبشار با پای پیاده مسیر طولانی را باید طی کنید و بازدید از آبشار شاهاندشت نیمی از روز طول می‌کشد.
«آبگرم رینه» نیز در فاصله ۳۰ کیلومتری از روستای نوا در جاده هراز قرار گرفته است و علاقه‌مندان زیادی را به خود جذب می‌کند. در اطراف این آبگرم امکان اقامت شبانه وجود دارد.
در سفر به دشت آزو چه با خود ببریم
کفش مناسب برای پیاده‌روی از ضرورتی‌ترین وسایل است. اگر قصد کوه‌پیمایی در قله پاشوره یا کوه‌های اطراف را دارید، حتما کفش ساقدار و مناسب کوهنوردی بپوشید. دشت آزو منطقه‌ای گسترده، بدون سایه است و به‌دلیل هوای پاکیزه آن، آفتاب مستقیم می‌تابد. در پیاده‌روی در دشت آزو به کلاه آفتابگیر، عینک دودی و کرم ضدآفتاب نیاز خواهید داشت. یک کوله‌پشتی سبک با لوازم ضروری شخصی و لباس اضافه نیز همراه ببرید. دوربین عکاسی‌تان را در سفر به روستای نوا و دشت آزو فراموش نکنید. مناطق اطراف این ییلاق‌های زیبا، زیباترین منظره‌ها را برای عکاسی دارند.
برای خرید تجهیزات کوهنوردی و طبیعت گردی اینجا کلیک کن
برای اقامت در طبیعت و کمپ در دشت آزو، همه وسایل مورد نیاز را با خود ببرید. این منطقه بسیار بکر است و هیچ امکاناتی ندارد. پس غذای سبک و آب کافی برای مدت اقامتتان همراه داشته باشید. برای اقامت شبانه کیسه خواب از شما محافظت می‌کند. شب‌های این منطقه حتی در تابستان سرد است، لباس و پتوی مناسب را فراموش نکنید و شب‌ها مواد غذایی را حتما داخل چادر قرار دهید.
اگر تمایل به آشپزی در طبیعت دارید، برای روشن کردن آتش از مکان‌هایی که قبلا از آن جا برای این منظور استفاده شده است، آتش روشن کنید و هیزم مورد نیاز را از روستا با خود ببرید. پس از اتمام کار، آتش را کامل خاموش کنید. به خاطر داشته باشید که برای پیمایش دشت آزو و اطراف آن، در مسیرهای پاکوب مشخص گام بردارید تا به گل‌ها و گیاهان آسیبی نرسد. کیسه زباله حتما همراه ببرید و هیچ ردی از خود در این طبیعت ارزشمند به جا نگذارید.