هفت خوان البرز

همنورد من، ای هم آوا با نوای طبیعت

آنگاه که آسایش خانه و شهر خود را رها میکنی و پنجه در پنجه سنگ و صخره، فراز و فرود طبیعت را در می‌نوردی، این انتخاب توست که جسم را در تب و تاب سنگ و صخره صیقل دهی تا به ازای آن روح و روان خویش را آزاد سازی و آنرا سبکتر به پرواز درآوری، و اینگونه است که کوهنوردی می شود هنر مبارزه با سستی ها، کاستی ها و کاهلی های درون.

رسيدنها هميشه شور دارد
هزاران دلخوشى آغوش دارد
گرت ميل است به بالاتر رسيدن
همانجايى كه قلبت نور دارد
كمى عشق و عطوفت توشه بردار
بدان كوه و طبيعت روح دارد
بدون زخم بر جانش گذر كن
كه كوه هم فاتحانش،دوست دارد