جنگل ابر
جنگل ابر
یکی از جاذبه‌های طبیعی و از فوق‌العاده‌ترین دیدنی های شاهرود است و جایی است که انگار آسمان به زمین نزدیک شده است. این جنگل در منطقه‌ای جای گرفته که محل تلاقی دو اقلیم آب‌وهوای متفاوت یعنی دو ناحیه کم فشار (دشت گرگان) و پرفشار (منطقه ابر) است و به‌عنوان باریک‌ترین قسمت از سلسله جبال البرز، مرز دو اکوسیستم منطقه نیمه بیابانی و جنگلی محسوب می‌شود. همین موقعیت موجب شکل‌گیری اقیانوس ابری در این منطقه شده و علت نام‌گذاری این جنگل نیز شباهت زیاد آن به دریای ابر در آن و ارتفاع کم آن با جنگل است که بر زیبایی این منطقه می‌افزاید.
جنگل ابر یکی از قدیمی‌ترین جنگلهای دنیا محسوب می‌شود که چهل میلیون سال قدمت دارد و متعلق به دوران سوم زمین شناسی، یعنی عصر ژوراسیک است. این جنگل ادامه جنگلهای سرسبز شمال کشور به شمار می‌رود و ۳۵ هزار هکتار وسعت دارد. از ویژگی‌های این جنگل ارتفاع زیاد آن از سطح دریا است؛ به‌گونه‌ای که در فصل‌های گرم سال دمای هوای پایینی دارد. میانگین بیشترین دما در این جنگل ۲۰ درجه سانتی‌گراد و میانگین کمترین دما شش درجه است. شب‌ها و صبح‌های زود هوا خیلی سرد می‌شود.
دلیل شکل‌گیری اقیانوس ابری در جنگل ابر
چه دلیلی باعث می‌شود که بر فراز جنگل باشکوه ابر، اقیانوسی از ابر شکل بگیرد که آن را همچون حریری نرم و لطیف به آغوش کشیده است؟ یکی از مهم‌ترین دلایل تشکیل اقیانوس ابر، جغرافیای منطقه ابر است، چون این جنگل بین دو منطقه مرتفع و کم ارتفاع قرار دارد و دو ناحیه کم فشار و پرفشار (دشت گرگان و منطقه ابر) در نزدیکی هم قرار دارند.
پوشش گیاهی و جانوری جنگل ابر دلیل دیگر ایجاد اقیانوس ابر در این جنگل این است که در این مکان ضخامت کوه‌های البرز کم می‌شود و ابر‌هایی که در پشت این دیواره گرفتار هستند، از لابه لای دره‌ها به‌سمت جنوب حرکت می‌کنند؛ به همین دلیل از بعدازظهر تا نیمه‌های شب، هوا سرد شده و ابرها جنگل را در بر می‌گیرند.
جنگل ابر اقلیم اکوتن دارد و این یکی از ویژگی‌های مهم آن به شمار می‌آید. اقلیم اکوتن در شرایط آب و هوایی خاص ایجاد شده و از اشتراک دو اقلیم متفاوت حاصل می‌شود. مانند جنگل ابر که دو اقلیم نیمه بیابانی استان سمنان با اقلیم جنگلی استان گلستان به هم رسیده و پوشش گیاهی و گونه‌های جانوری منحصربه‌فردی به وجود آورده‌اند. بنابراین در این جنگل میتوان درختان سوزنی برگ را در کنار درختان پهن برگ مشاهده کرد که بسیار نادر و جالب است.
قسمت‌های جنوبی‌تر جنگل ابر که به روستای ابر نزدیک‌تر است پوشش گیاهی تُنُک است؛ اما هرچه به‌سمت شمال و داخل جنگل پیش می‌رویم پوشش گیاهی انبوه‌تر می‌شود تا جایی که در عمق جنگل ابر تپه‌های پرشیبی را می‌بینیم که سراسر پوشیده از درختان بلند است. درمیان درختان مختلف جنگل ابر، اورس مشهورترین آنها است که درختی از گونه سرو‌ها است و جلوه خاصی از طبیعت را به نمایش می‌گذارد.
گونه مختلف گیاهی جنگل ابر شامل بلوط، ممرز افرا، شیردار، توسکا، آزاد، داغداغان و گیاهان مرتعی مثل چوبک، اسپرس، دم روباهی، آویشن و شبدر است که دیدن آنها می‌تواند بسیار جذاب باشد. گونه‌های گیاهی نادر مانند نارون، گیلاس وحشی، نمدار، بارانک و سرخدار هم وجود درد که این جنگل را به موزه‌ای طبیعی و منحصربه‌فرد تبدیل می‌کند. علاوه بر این، جنگل ابر گیاهان دارویی با ارزشی نیز در خود جای داده است و به‌عنوان یکی از بانک‌های گیاهان دارویی سرشار در کشور شناخته می‌شود.
جنگل ابر از گونه‌های جانوری متنوعی برخوردار است. در این جنگل حیواناتی چون خرس قهوه‌ای، گرگ، پلنگ، خوک وحشی، شغال، روباه، خرگوش، کل و بز، شوکا و مار و پرندگانی چون کبک، کبوتر جنگلی، بلدرچین، عقاب جنگلی، کرکس، شاهین، فاخته و قرقاول زندگی می‌کنند.
جاذبه های داخل جنگل چیست؟
- آبشار آلوچال: در قلب جنگل ابر آبشارهای متعددی وجود دارد، دو آبشار شرشر و آلوچال از جمله آنها است. آبشار آلوچال خود از دو آبشار بزرگ تشکیل شده است که از فاصله چند صد متری روی هم می‌ریزند و در نهایت آبشار اصلی را شکل می‌دهند. ارتفاع این آبشار که در دامنه‌های شمالی البرز شرقی قرار دارد، حدود ۲۵ متر است. با یک ساعت پیاده‌روی در داخل جنگل ابر و لذت بردن از زیبایی‌های آن می‌توانید آبشار آلوچال را ببینید. مسیر رسیدن به این آبشار این‌گونه است که باید ۵۰ کیلومتر مسیر آسفالت، ۹ کیلومتر مسیر شوسه و پنج کیلومتر دیگر نیز پیاده‌روی انجام دهید تا به آن برسید.
- آبشار شُرشُر: اگر اهل کوهنوردی هستید، بدون دیدن آبشار شرشر از جنگل ابر برنگردید؛ چراکه دیدن این آبشار مخصوص کوهنوردان حرفه‌ای است.
- دالان بهشت: دالان بهشت منطقه‌ای تماشایی و پوشیده از درختان درهم رفته است که قسمتی از مسیر رسیدن به آبشار آلوچال را شکل می‌دهد.
- چشمه‌ها: در جنگل ابر بیش از ۳۰ چشمه وجود دارد، چشمه شاه‌پسند، چشمه ترش و قطری از جمله این چشمه‌سارهای جوشان و روان هستند. مکانی که چشمه ترش قرار دارد برای برپایی کمپ بسیار مناسب است.
- قلعه ماران: این قلعه بر بالای کوهی قرار دارد که از درون جنگل ابر به‌خوبی دیده می‌شود. رسیدن به قلعه ماران نیازمند راهنمای بومی و تجهیزات است. سر تخت‌ها، تلکا تخته و تخته کمر قلعه چه از دیگر دیدنی‌ها جنگل هستند.
- روستاگردی: گردش در روستاهای اطراف جنگل ابر می‌تواند بخشی از برنامه جنگل‌گردی شما باشد. روستای ابر و روستای شیرین آباد از روستاهای نزدیک جنگل هستند. شیرین آباد نیز درهفت کیلومتری جنگل قرار دارد برای رسیدن به آن باید از میان جنگل عبور کنید.
بهترین فصل سفر
درست است که ابرهای این منطقه باعث شهرتش شده، ولی اینطور نیست که همیشه بتوان آنها را دید. بهترین زمان سفر به جنگل ابر نیمه اول سال و از اوایل اردیبهشت تا اوایل مهر است. ولی قبل از رفتن به آن باید هواشناسی را هم چک کرد. اگر هوای علی آباد کتول در استان گلستان ابری و بارانی باشد و هوای شاهرود آفتابی میتوان به دیدن ابرها امیدوار بود. از ظهر تا نیمه های شب ابرها پدیدار می‌شوند.
پوشش گیاهی
وجود ۸۵ نوع گونه گیاه مانند راش، بلوط، ممرز افرا، شیردار، توسکا، آزاد داغداغان، گونه‌های کلاه میر حسن، چوبک، اسپرس، دم روباهی، آویشن و شبدر به همراه گونه‌های گیاهی نادر مانند نارون، بارانک، سرخدار و مانند آنها جنگل ابر را به موزه‌ای طبیعی تبدیل کرده‌است. آب و هوای خاص این جنگل، درختان متفاوتی را در خود پرورش داده که برخی از این درخت‌ها با شکل خاص خود روی زمین خزیده‌اند و منظره زیبایی پدیدآورده‌اند. جنگل ابر یکی از بانک‌های گیاهان دارویی سرشار در کشور شناسایی شده‌است، که همه ساله مشتاقان و علاقه مندان زیادی را از گوشه کنار جهان به سوی خود دعوت می‌کند. در قسمت‌های جنوبی جنگل، یعنی قسمتی که به روستاها نزدیک‌تر است پوشش گیاهی تنک دیده می‌شود. در عمق جنگل تپه‌های پرشیبی وجود دارد که سراسر پوشیده از درختان بلند است. مشهورترین درخت منطقه اورس است. درختی با ریشه‌های بلند که روی زمین می‌خزد. مناطق ابتدایی جنگل ابر ییلاق چوپانان گلستانی است، اما در عمق جنگل اثری از انسان دیده نمی‌شود.
گونه‌های جانوری
از گونه‌های جانوری این منطقه میتوان خرس قهوه‌ای، گرگ، پلنگ، خوک وحشی، شغال، روباه، خرگوش کل و بز، شوکا و مار و از پرندگان کبک، کبوتر جنگلی، بلدرچین، عقاب جنگلی، کرکس، شاهین، فاخته و قرقاول را نام‌برد.